Haloes! J
“You were given this life,
because you are strong enough to live it…” ~ Unknown
Hebrews 13:5
“Never will I leave you, never will I
forsake you…”
Psalm 27:4-5
“One thing have I asked of the LORD,
that will I seek after: that I may dwell in the house of the LORD all the days
of my life, to gaze upon the beauty of the LORD and to inquire in his
temple. For he will hide me in his
shelter in the day of trouble; he will conceal me under the cover of his tent;
he will lift me high upon a rock…”
“Anyone
can give up, it’s the easiest thing in the world to do… But to hold it together when everyone else
would understand if you fall apart, that’s true strength…” ~ Unknown
“It’s
not the load that breaks you – it is the way you carry it…” ~ Unknown
Hierdie anonieme aanhaling hierbo is vir
my absolute waarheid! It is not the load
that breaks you – it is the way you carry it!
Ekt ‘n program gekyk ‘n tyd terug waar die meisie ‘n challenge moes
doen. Volgens die challenge moes sy op
‘n staptog (syt net ‘n halfuur gehad om ‘n heuwel uit te draf) prentjies
versamel (maar die catch was dat die prentjies aan groot klippe vasgemaak was). Al wat sy gehad het was ‘n rugsak en ‘n ipad. Die meisie het dadelik besef dat sy nooit die
challenge sal kan klaarmaak as sy die groot klippe in die sak moet sit
nie… Die “bagasie” wat sy sou moes dra,
sou haar teruggehou het… Terwyl sy toe
die eerste prentjie inspekteer, besef sy toe dat sy kon foto’s neem met die
ipad, en dus op die ou en die “puzzle” SO sou kon ontsyfer!
Die uitdagings wat oor ons lewenspad
kom, maak ons partykeer so moeg dat “opgee” na die enigste uitweg lyk... Ons pak die uitdagings baie keer, soos klippe
in ‘n rugsak! When it rains, it pours
(gewoonlikJ)… Ek weet nie hoekom dit
gewoonlik so uitwerk nie, maar wanneer dinge verkeerd begin gaan, of moeilik
begin gaan, voel dit partykeer of dit sonder ophou is! En ons pak partykeer sonder ophou die klippe
in ons rugsak om saam te dra… Dinge wat
ons aftrek, wat ons tap van ons krag wat ons het vir die dag… Omdat dit ons so fisies moeg maak om die
dinge saam te dra, raak “opgee” of handdoek ingooi na die beste uitweg… Dis in sulke tye wat ons moet onthou waar en
in WIE ons krag lê… Dat ons somtyds net
tot stilstand moet kom en weer sodat ons die lewe in perspektief kan sien en
tyd kan spandeer saam met God… Ons is
gewoonlik geneig om die wêreld se probleme op ons eie skouers te probeer
dra… Ons raak so vasgevang in ons
situasies, so bang as ons net probleme en geen oplossings sien nie dat ons
wakker lê om planne te beraam om uitkoms vir onsself te bewerkstellig! Ons maak onsself moeg deur “in beheer te
probeer wees”, eerder as om net op ons knieë te gaan, en met Jesus te chat… Kom ons “neem eerder mental fotos” van die
lewe se uitdagings – deur die klippe in God se hande te plaas… Hy sal daardie klippe vir ons binne ‘n
oogwink in ‘n stukkie sand laat verander…
God kyk van bo af – HY sien die groter prentjie wat Hy vir ons lewens
beplan! Moenie toelaat dat vrees jou
lewe oorheers nie… Gee jou lewe in God
se hande! Hy sal sorg vir uitkoms J
Blessings!
anel
No comments:
Post a Comment